GP#1 Noord-Zuid 662 km
Het Pieterpad heb ik altijd al willen lopen en het liefst ook fietsen. Allebei dus. Wandelen gaat nog een keer gebeuren, maar fietsen heb ik al wel gedaan. Het is niet dezelfde route, wel hetzelfde idee, en de Sint Pieter hebben we ingeruild voor het Drielandenpunt. Maar mogelijk komt er een update die wel eindigt bij de Sint Pieter met een extra lus door Zuid-Limburg.
Pelgrimstochten hebben we altijd aangetrokken. Niet vanwege de eindbestemming, het is vooral de combinatie van lang onderweg zijn (wandelend of fietsend in de natuur) met zingeving en verstilling en om iets te ontdekken in jezelf dat heel dichtbij de bron van het leven zit. Tijdens een pelgrimstocht neem je alle tijd om afstand te nemen, om stil te staan bij belangrijke vragen en thema’s en om een tijdje helemaal nergens aan te denken en gewoon te fietsen. Dat op zichzelf heeft al zin.
Etappe 1 en 2 : Groningen-Zwolle
Mijn pelgrimstocht begon met een flinke regenbui net onder Groningen. De eerste etappe viel me zwaar. De benen draaiden maar niet soepel hun rondjes. Het slapen in een benauwde trekkershut hielp ook niet echt voor een betere rit op dag 2. Die etappe begint met lekker veel gravel maar is vooral een overgangsetappe, hoewel bij Ommen nog de nodige gravelpaden liggen. Deze etappe telt echter relatief de meeste verharde kilometers. Bij Zwolle was het genieten van een heerlijke douche en een heerlijk bed. Hoe luxe een gewone B&B kan zijn als je net voor je gevoel op een houtenplank hebt geslapen!
Etappe 3: Zwolle-Veluwe-Nijmegen
De derde dag ging het al een stuk beter. Het werd de groenste etappe van de hele tocht! Overal bomen, bomen en nog meer bomen met in de ochtend nog een ontmoeting met twee wilde zwijntjes die het pad overstaken. Het hoogtepunt van de dag. Van deze rit heb ik op een ontspannen manier echt kunnen genieten!
Etappe 4: Rijk van Nijmegen-Roermond
De vierde etappe, de langste en de zwaarste etappe, vooral vanwege de ondergrond. Deze dag heel veel mul zand en omdat de temperaturen door het dak gingen met meer dan 35 graden een super zware combinatie. De benen van de eerste dagen waren gelukkig veranderd in super benen! Ik kon me dan ook niet beheersen en scheurde voluit door iedere strook mul zand. Als een kind zo blij! Maar na 75 km was de tank leeg en toen zat ik nog maar op de helft…
De hitte sloopte me compleet. Na ruim 100 km moest ik even zitten, iets drinken en een taartje eten op een terrasje. Ik sukkelde vrijwel direct weg in slaap. Geen goed teken. Ik was echt over een grens gegaan, maar de finishlijn was nog ver met nog 50 km te gaan. Waar ik het vandaan haalde weet ik niet maar ik heb het gered. Ik kon niet meer, ook niet meer op zijn zadel zitten, maar moest nog wel boodschappen doen. Omdat zitten niet meer ging fietste ik staand naar het dichtstbijzijnde dorpje en na de maaltijd kon ik alleen nog maar voor pampus liggen in de caravan die ik had gehuurd, maar die nu meer leek op een sauna. Wat een hitte!
Etappe 5: Roermond-Valkenburg
Dan de een-na-laatste etappe. Om 5 uur werd ik wakker en besloot ik om zo snel mogelijk te vertrekken zodat ik de meeste kilometers in enigszins koele omstandigheden kon rijden. Bij NP De Meinweg fiets ik het bos in en als eerste ontmoet ik Bambi met zijn moeder. Hoe leuk! Snap niet helemaal waarom, maar mijn hart maakt altijd een vreugdesprongetje als ik wild tegenkom.
Deze rit zou de meeste stille rit worden. Zelden was het zo stil in mijn hoofd. Klinkt als enorm genieten, maar daarvoor was het echt te warm. Ik realiseerde me dat solo op avontuur gaan ook wel heel alleen is doordat je je ervaringen met niemand kunt delen. Dat miste ik nu, tegelijkertijd wist ik dat solo fieten was wat ik wilde en ook dat het prima is om mijn gezin te missen en een fietsmaatje om je ervaringen mee te delen.
Na een lange dag op de fiets kom ik aan bij mijn hotel. Voor het eerst echt onder de mensen. Op de camping waren ook mensen, dichtbij ook, maar toch voelde dat niet dichtbij. Ik voelde veel afstand en nu in het hotel was die afstand wel weg. Ik voelde deze mensen. Ze kwamen vol bij me binnen. Ik voelde de eenzaamheid van een stel in de lobby terwijl ze samen een weekendje weg gingen. Ik voelde iets heel armoedigs. Op mijn hotelkamer word ik emotioneel en barst ik in tranen uit. Eenmaal op het terras ging de zon schijnen. De zon in mijzelf. Ondanks de treurigheid die ik ervaarde bij het gezelschap voelde ik me diep dankbaar. Voor de week op de fiets. Voor het eten voor me. Voor de plek. Voor de stoel waar ik op zat. Voor de mensen die het eten en drinken serveerden. Voor het tapijt onder mijn voeten en voor het bed waar ik die nacht zou slapen als een roos.
Etappe 5: Valkenburg-Drielandenpunt-Maastricht
De laatste rit door de heuvels was uiteraard heel mooi. Vooral ook vanwege de opkomende zon. Vanaf het Drielandenpunt nog fietsen naar Maastricht en toen was dit mooie avontuur ten einde.
Christiaan
Members Only
Voor deze routes heb je een Pilgrims Membership nodig of een Membership bij Gravelrides.cc Ben je al lid? Klik dan op de route hieronder. Na inloggen op Ride with GPS zie je de route en kun je deze downloaden of syncen met je fietscomputer.
Bekijk en download de route in delen:
Gp Groningen-Zwolle 223 km
Gp Zwolle-Arnhem 119 km
Gp Arnhem-Venlo 130 km
Gp Venlo-Drielandenpunt 190 km
Let op!
Van 15 september t/m 2e Kerstdag is het Kroondomein bij Apeldoorn afgesloten voor het publiek. Mocht je in deze periode deze route willen fietsen, download dan deze route van Zwolle naar Arnhem: